Fietsgids Onbegrensd Fietsen van Amsterdam naar Rome deel 2 - Benjaminse Uitgeverij

Een fietsroute zoeken door Zwitserland naar Italië begint eigenlijk altijd eerst met de vraag welke bergpas je moet nemen. Aan bergpassen heeft Zwitserland geen gebrek, maar er komen slechts weinigen in aanmerking voor de noord-zuid-route tussen Bazel en Italië. Om tot een goede keuze voor een bergpas te komen is het nodig om naast de criteria die voor de route in het algemeen gelden, zoals rustige wegen en geleidelijk stijgende rivierdalen en afwisselend landschap, ook rekening te houden met waar men in Italië verder wil fietsen. Uiteindelijk is gekozen voor een route die eerst een heel eind oostelijk door Zwitserland verloopt naar de Bodensee en daarna vrijwel pal zuidwaarts naar Thusis loopt, aan de voet van de Alpenpassen. Over de hele lengte van de route tot aan Thusis fietst men grotendeels autovrij of anders over prettige fietswegen. Vanaf Thusis kunnen doorzetters door de kloof van de Via Mala richting Splügenpas klimmen (open van juni tot oktober). De fietsers die wat rustiger de Alpen over willen kunnen vanuit Thusis comfortabel met de Rhätische Bahn omhoog naar Samedan in het Engadin. Dit heet niet voor niets de mooiste spoorbaan van Europa en vrijwle ieder uur rijdt er een trein met fietsvervoer. Van Samedan fietst men via St. Moritz en daalt men via de Malojapas af naar Chiavenna in Italië. Daar komt men weer bij de route over de Splügenpas. Deze route kan het hele jaar gevolgd worden. Kort daarna bereikt men een van de mooiste Noord-Italiaanse meren, het Como-meer, met prachtige landhuizen en bloementuinen. Aan het einde van het meer komt de route bij de uitlopers van de Milanese metropool maar de route ontwijkt alle drukte door een klein fietspad door het mooie dal van de Adda en de waterwerken van Leonardo da Vinci. Na het oversteken van de Adda komt men in de eigenlijke Po-vlakte terecht, door velen beschouwd als een noodzakelijk kwaad om in Toskane te komen. Het is er zo vlak als in Nederland en in de zomer kan het warm zijn. Wij hebben van deze doorsteek een aardige route weten te maken door kleine landweggetjes te kiezen die langs de rand van natuurgebieden lopen en oude hereboerderijen passeren die rechtstreeks uit films als Novecento lijken te komen. De route komt door enkele oude steden die voor anderen vaak reisdoel zijn zoals Cremona en Modena. Daartussen liggen ook enkele mooie kleine stadjes, die vaak onbekend zijn en rustiger, zoals Crema en Sabbioneta en Correggio. Zodra je de Po over bent verandert het landschap weer en fiets je door wijngaarden (Lambrusco) en boomgaarden naar Modena. Vanaf Modena loopt de route over een fietspad naar Vignola aan de voet van de Appenijnen. Vanaf Vignola stijgt het vervolgens trapsgewijs over de twee laagste passen door de Appenijnen. Vanaf de laatste pas ontsluit zich het Toskaanse landschap voor de ogen. Hier daalt de route af naar Pistoia waar je het prachtig middeleeuwse plein moet bezoeken om daarna eerst naar Florence te fietsen over kleine weggetjes. Florence fietst men de laatste tien kilometer binnen over een fietspad langs de Arno dat bijna tot aan de Ponte Vecchio voert. Wie Florence niet wil bezoeken kan ook rechtstreeks het landschap van Toscane in op weg naar Rome over de met cypressen begroeide heuvels van de Monte Albano naar Vinci en dan naar Empoli aan de Arno. De routes in deel 3 naar Rome gaan vanaf Florence en Empoli verder. Wie naar Pisa en Lucca wil, of misschien ook verder via Livorno naar Corsica of Sardinië, kan al eerder afbuigen.

 

Nederlands